Summary
Próbuje wyobrazić sobie, jak można uczucia tak skomplikowane i potężne jak miłość zamknąć w czasie tak krótkim jak ludzkie życie. Jak to możliwe, żeby radzić sobie, mając do dyspozycji tylko ulotną chwilę, mgnienie oka? Czy to sprawia, że uczucia są bardziej intensywne? Czy to sprawia, że strata zapiera dech w piersi, jak rana zadana prosto w serce? [elfka, Golodir]